In de Kokandan-stam, tot de eliminatie ervan door de Russische troepen in 1876, werd een ongebruikelijke executiemethode gebruikt: een veroordeelde werd met hongerige zonnen (Silurus glanis) in een vijver geworpen. De kannibalen in de geschiedenis De meerval, natuur, visserij, geschiedenis, interessant om te weten, memoires, kannibalen, longpost. Zegt K. Trionov, die de hoofdstad van het khanaat bezocht:. " De Khan zei dat het hem erg speet dat we te laat waren en zag hem die ochtend geen twee enorme zonnen voeden die in een tuinvijver woonden door de crimineel. Elke donderdag wordt een van de veroordeelden tot executie met halfgebonden benen in een vijver gegooid met een gemarkeerde oever tegen de glazen galerij van de Khan Harem. De Forsaken probeert over te zwemmen en uitstappen aan de andere kant van het zwembad, waar geen bewakers zijn, maar ervaren zonnen slapen niet en grijpen de naakte benen van de veroordeelden, in een poging hem diep te trekken. De arme man die leven is beloofd, als hij aan land komt, vecht voor deze vraatzuchtige vissen, met alleen handen vrij, en in dit gevecht, altijd eindigend met de overwinning van vissen, geniet met hokhot van de khan en zijn harem. Toen de Russen later Kokand innamen, leefde nog een van de zonnen en als soldaat van het 2e Turkestan Rifle Battalion, de gelederen in die vijver van gewaden werden gegrepen door de hand van een gescheurde sama die niet bekend of vergeten was. Gelukkig kwam de soldaat weg met een sterke vingerblessure aan de tanden van de vis. Het water kwam vrij uit het zwembad en op de bodem, tussen de menselijke botten, lag een dikke meerval bij de bloem. Hij werd gedood en het vlees, in opdracht van de commandant van de geweerbrigade, werd naar de keukens van het bedrijf gestuurd, maar natuurlijk at niemand deze oren, en nadat ze proefgedeelten naar het hoofd hadden gestuurd, werden ze uit de ketels gegoten". (K. K. Trionoi. Gast bij Khan Nasr-Eddin. Historical Chronicle, 1910, 7).